energieboer awards

greenspun.com : LUSENET : De Subjectivisten : One Thread

OK, zonder een oordeel te vellen over het nut van de E****T Awards, nu graag de tien kandidaten voor de nieuwe editie. Wie gaan het worden en wie zouden het moeten worden?

En daarna mag dat oordeel natuurlijk ook...

-- sander (sanker@vpro.nl), May 27, 2002

Answers

voor de onwetenden onder u, Sander heeft het over: Essent Awards.

stuin rustig rond en lees hoe Essent de nederlandsche popscene steunt door twee maal per jaar awards uit te reiken aan het neusje van de vaderlandse popzalm. uiteraard veel kirsten, kane, 16 down en nog meer middelmaat. Jan douwe heeft er blijkbaar ook ergens employ gevonden.

-- theo ploeg (theo@cut-up.com), May 27, 2002.


Zo, hebben ze dan ook maar meteen de 3v12-layout geript;-)

Wie gaan het worden en wie zouden het moeten worden?

ATTACK OF THE CLONES: The Dollybirds, Silkstone, After Forever (poor man's Within Temptation, nou dan ben je echt poor;-), Zober (hebben sowieso alle "hulp" nodig die ze kunnen gebruiken), Judith (recyclen is ook groene energie), Conqubine, Voicst (credible maar vooral ook saai), Te Water, Black Martket Audio, Face Tomorrow (emo-Arid).

THE SCHWARTZ: The Spirit That Guides Us, Damer, The Skidmarks, The Apers, Aardvarck, Funckarma, Green Hornet, The White Bronco's, Bauer en Feverdream (die laatste 2 kan je niet hard genoeg promoten. Ik dacht er even aan SpinviS te noemen maar die zit bij Excelsior, promotie zat daaro).

Die Essent-Awards zijn pure opvijzeling van de corporate image, zoveel is duidelijk. Essent staat midden in de gemeenschap, draagt bij aan "cultuur", is hip, blablabla. Whatever. Aan de andere kant kan je als band hier in Nederland (ook al zit je bij een major, zoals de meeste bands op de huidige lijst) alle steun gebruiken die je maar kan krijgen. Lowlands, sessies, concerten op de radio, hartstikke mooi allemaal, maar wil je als bedrijf echt de Maecenas uithangen, help dan een band met beperktere middelen die het verdient.

-- Arien (saguamura@home.nl), May 27, 2002.


Dat laatste was natuurlijk stating the obvious. Excuses daarvoor;-)

-- Arien (saguamura@home.nl), May 27, 2002.

Iemand kiezen.... best moeilijk, het is meer een kwestie van wegstrepen. Kirsten had een paar jaar geleden een erg goede bijdrage op een album dat Characters heette, maar het album was voor mij zelf niet interessant meer (album waarom een uitstekende versie van Rapid Eye Movement van Racoon staat maar dat terzijde.) Suimasen kreeg veel goede reacties in de pers maar heeft me zelf nooit zo aan kunnen spreken en dat geldt ook voor Luie Hond. Zag ik donderdag in Utrecht en het was eigenlijk gewoon vreselijk. Afgezaagde muziek maken en dan doen alsof je er helemaal voor gaat. Minuten lang headbangen terwijl je hetzelfde accoord aanslaat. Toch maar niet dus. Gaan we verder strepen en dan blijven allen Wealthy Beggar en 16 Down staan. Wealthy Beggar omdat ik enkele bekenden van mij deze naam heb horen laten vallen, het zou toch zeker wel aardig moeten zijn. Probleem: ik heb ze nog nooit gehoord. Gewoonlijk had ik de stem wel bij 16 Down neergelegd maar na hun vreselijk flashback to Radiohead hoefde dat ook niet meer. Of komt het omdat ik zulke goede flashbacks gezien had? (Daryll-Ann , Caesar , Nilsson , Travoltas!) Tja, Radiohead is ook moeilijk te bereiken, maar ze blijven in je achterhoofd zitten. Ik kan niet gaan voor één van die namen, dus ik stem gewoon maar niet. Maar ben omkoopbaar voor een paar biertjes.

Wie hadden moeten winnen: Daryll-Ann of Spinvis (Johan was al van vorig jaar, anders die mogelijk ook)

-- Norbert Pek (norbert@kindamuzik.net), May 27, 2002.


tsja..

wie moet hem winnen..

ik ben een Damer-fan dus die maar dan..

Bauer is ook leuk.

Spinvis is te goed voor die award. ;)

-- Ludo (ordinarypeoplerecs@hotmail.com), May 28, 2002.



Jongens, het heet misschien award, maar het is helemaal geen prijs en er valt dus ook niks te winnen. Het is allemaal gebakken lucht en andere marketing om Jan Douwe wat goedkope zendtijd te laten vullen met kennelijk liefst zo middelmatig mogelijke muziek. Ik zou het zo leuk vinden als er eens een band of artiest opstaat die helemaal niks te maken wil hebben met Essent Awards, Marlboro Flashbacks of Converse-sponsoring.

-- JoB (jobwit@vpro.nl), May 28, 2002.

Ik zou het zo leuk vinden als er eens een band of artiest opstaat die helemaal niks te maken wil hebben met Essent Awards, Marlboro Flashbacks of Converse-sponsoring.

Ware het niet dat zoiets toch erg moeilijk is. Het is voor genoeg goede bands geen vetpot in Nederland. Misschien willen ze er wel niet veel mee te maken hebben, maar kunnen ze het gewoon te goed gebruiken. Het is bij velen een album uitbrengen, interviews doen, even touren en dan weer een uitkering of een andere baan. Sponsoring op deze manier kan de bands er toe brengen om wel veel aandacht aan de muziek te blijven besteden. Moet trouwens zeggen dat die Marlboro Flashbacks gewoon een erg leuk initiatief is geweest, waarvan trouwens ook bekend is dat de bands erg hoge bedragen ontvangen voor hun vertolkingen. Het heeft m.i. echter wel voor een aantal unieke concerten gezorgd, de bands heb ik hiervoor al genoemd. In dit geval: het doel heiligt de middelen.

-- Norbert Pek (norbert@kindamuzik.net), May 28, 2002.


E****t Awards vult niet alleen een opvallende redactionele pagina in bladen als LiveXS en FRET, maar bepaalt ook de Nederlandse inbreng op het Lowlands festival en bepaalt voor een belangrijk deel welke bands op Noorderslag staan. De 10 nieuwe kanshebbers zijn waarschijnlijk/wellicht/misschien: After Forever, Beam, Face Tomorrow, Floris, Fools Fatal, Kopna Kopna, Maxville, Quick & Brite, Rosemary’s Sons en Stuurbaard Bakkebaard. Zober is geen gek idee, maar die band wordt toch al door 3voor12 gereanimeerd. Bands die het zouden moeten worden en die natuurlijk moeten weigeren als ze de ‘prijs’ alsnog krijgen, zijn ondermeer The Apers, Bong-Ra, Damer, Feverdream, Funckarma, Kettel, The White Broncos en Zoppo.

Het concept van de Marlboro Flashbacks hoort teveel thuis in de Hollandse Soundmixcultuur. Leuk als bands daar een aardig zakcentje aan overhouden, maar muzikaal word je er niet wijzer van.

-- Vido (vidoliber@hotmail.com), May 28, 2002.


Leuk als bands daar een aardig zakcentje aan overhouden, maar muzikaal word je er niet wijzer van.

Op genoeg fronten duidelijk wel. In de bijbehorende interviews die de bands/artiesten geven komt naar voren hoe ze de te coveren band interpreteren. Zo krijg je tevens veel achtergrondinformatie over die band die je anders gemist had. Anne Soldaat moest op de Rickenbecker leren spelen om zo dicht mogelijk bij het Byrds-geluid te komen.

Tevens is het interessant om te kijken hoe goed de band overeind blijft staan. De Tribute to Freddy Mercury heb ik meerdere malen gezien en daar bleven alleen Elton John en George Michael overeind terwijl genoeg gerenommeerde artiesten geen goed alternatief boden voor het unieke stemgeluid van Freddy Mercury. Maar die zangeres van Nilsson deed het echt ontzettend goed, en zo krijg je zeker meer waardering voor die band, die nou helaas uit elkaar is gegaan. Een band kan hierbij ook flink door de mand vallen (16 Down).

Tot slot kan een Flashback het publiek aanzetten om de gecoverde band eens uit te diepen. Ik ben me door de Daryll-Ann flashback destijds gewoon meer gaan interesseren in de Byrds. Volgens mij een goede zaak als ik daarin niet de enige ben geweest. Bijv: toch aardig als je via de Travoltas echt eens Pet Sounds gaat aanschaffen?

-- Norbert Pek (norbert@kindamuzik.net), May 28, 2002.


Job:Jongens, het heet misschien award, maar het is helemaal geen prijs en er valt dus ook niks te winnen.

Vido:...een opvallende redactionele pagina in bladen als LiveXS en FRET, maar bepaalt ook de Nederlandse inbreng op het Lowlands festival en bepaalt voor een belangrijk deel welke bands op Noorderslag staan.

Toch wel een bonus als je daar met je band profijt van mag trekken, niet? Het is gebakken lucht vanwege de bandkeus. Het zijn allemaal acts die van media-aandacht en (al dan niet major label-) backing genieten. Veel van de bands die Vido en ik hebben genoemd krijgen ook steun (bijv. van John Peel) maar kunnen geen potje breken in eigen land. Het zou de kabelaar sieren als zij juist die bands zou steunen (de meesten van ons hiero zouden er ook niet over klagen, dat durf ik ook wel te zeggen).

Als ik in zo'n band zat en ik kreeg zo'n kans aangeboden dan zou ik het met beide handen aanneemen en Lowlands, Noorderslag en Jaydee's studio aan gort spelen.

-- Arien (saguamura@home.nl), May 28, 2002.



De Flashbacks is een van de voorbeelden van de verheerlijking van de kopiecultuur die in Nederland heerst. Er wordt door het publiek harder geapplaudisseerd voor Nederlandse bands die heel goed buitenlandse (lees: Amerikaanse en Engelse) bands kunnen nadoen dan voor bands die slagen een heel eigen geluid te brengen. Ik kan daar niet blij mee zijn en daarom niet juichen bij een Flashbacktour ondanks de eventuele voordelen voor muzikanten en de enkele nieuwsgierige popfan.

Dat het leerzaam voor bands is zich te verdiepen in hun helden is een goede zaak. Je leert veel van het coveren van klassiekers, maar dat moet toch niet meer zijn dan een uitgangspunt om op zoek te gaan naar een eigen geluid. Coveren is leuk voor in de oefenruimte en voor af en toe als verrassing tijdens een regulier optreden. Ik hoef Daryll- Ann niet The Byrds of Travoltas Beach Boys horen na te spelen om te weten waar ze de mosterd vandaan halen. Lees een willekeurige recensie over hun muziek en je zult de namen van hun helden tegenkomen. Zo’n recensie moet voldoende zijn een plaat van de voorbeelden eens te checken.

Tevens is het interessant om te kijken hoe goed de band overeind blijft staan.

Waarom hebben we daar een Flashback voor nodig? Reguliere optredens zijn daarvoor al een goede graadmeter. Dat Nilsson kon spelen (nog even los of je de Noord-Hollanders leuk vond of niet) heeft de band meerdere keren op eigen kracht bewezen (ik herinner mij een zeer overtuigend optreden tijdens Noorderslag).

-- Vido (vidoliber@hotmail.com), May 28, 2002.


Er wordt door het publiek harder geapplaudisseerd voor Nederlandse bands die heel goed buitenlandse (lees: Amerikaanse en Engelse) bands kunnen nadoen dan voor bands die slagen een heel eigen geluid te brengen.

Iets heel jammerlijks in Nederland inderdaad. Teveel originele bands die ten onder gaan aan een tekort aan aandacht en waardering. Een selecte groep hechte aanhangers is dan gewoon domweg niet genoeg. Je kan veel zeggen over de Engelse hype-cultuur maar ik moet echt jaloers toezien hoe bepaalde door mij zeer gewaarderde namen gewoon in de top 40 staan. Zelfs Shady Lane van Pavement stond er op gegeven moment netjes tussen, die mogen blij zijn als ze er 100 verkopen in Nederland. Maar toch: die onderwaardering in eigen land heeft bij mij geen invloed op het kunnen genieten van een goede Flashbackavond. Wou dan ook op enkele punten van je ingaan:

Je leert veel van het coveren van klassiekers, maar dat moet toch niet meer zijn dan een uitgangspunt om op zoek te gaan naar een eigen geluid

Voor veel bands die al aardig wat eigen albums uit hebben gebracht is het erg tijdrovend om je helemaal in een bepaalde band te verdiepen. Velen richten zich liever op een nieuw album en lopen daarom bepaalde invloeden mis. Daryll-Ann had duidelijk meer Byrds-invloeden op Happy Traum en Trailer Tales, daarvoor kon ik er zelf weinig in terugvinden. Bij de Travoltas is het wel duidelijk dat ze een versnelde versie van de Beach Boys zijn. Maar neem nou bijv. Caesar die een flashback naar Motown deed. Ik heb bij hun muziek geen seconde gedacht aan enige Motown referentie maar toch maakten ze er iets heel moois van. Het komende album schijnt ook veel meer te gaan swingen en de try outs en huidige optredens wijzen hier ook op.

Lees een willekeurige recensie over hun muziek en je zult de namen van hun helden tegenkomen. Zo’n recensie moet voldoende zijn een plaat van de voorbeelden eens te checken.

Het is dus niet altijd zo dat bands iets voorspelbaars gaan doen, zoals ik hiervoor aangaf. Er gingen geruchten dat Johan een Elvis- flashback ging doen. Die referentie kom je niet in recensies tegen. En verder: in recensies wordt zo ontzettend veel gerefereerd. Ik herinner me nog de Seaborne West recensie in de OOR waar naar 5 of 6 bands verwezen werd. Ga je ze dan allemaal uitchecken? Het lijkt me een te grote opgave worden, ook al zal je ook niet alles langs je heen laten gaan.

Reguliere optredens zijn daarvoor al een goede graadmeter. Dat Nilsson kon spelen heeft de band meerdere keren op eigen kracht bewezen

Daarom gaf ik ook die Tribute to F. Mercury vergelijking: veel bands kunnen wel spelen, zeer goed zelfs. Maar als ze op een ander vlak terechtkomen is het nog afwachten hoe ze dit gaan brengen. In mijn geval kan het zeker voor extra(!) waardering zorgen maar eerlijk gezegd ook het tegenovergestelde.

-- Norbert Pek (norbert@kindamuzik.net), May 28, 2002.


Voordat ik me weer verder in de discussie stort (ff niet zo veel tijd op dit moment) wilde ik helemaal terug naar het begin van deze thread en Sander vragen welke tien acts hij zelf in gedachten had voor de E****t Award? Of ligt de definitieve lijst al op het bureau van de 3voor12-redactie? :-) In dat laatste geval komen de woorden tip en sluier spontaan in me op. Dan kunnen we nu alvast over de uitslag discussieren.

-- Vido (vidoliber@hotmail.com), May 30, 2002.

Moderation questions? read the FAQ