Maar past wel in de rubriek komkommer tijd....

Langs het Merwede-kanaal fiets ik, op weg naar het zwembad. Om twaalf uur 's middags, als normale mensen op hun werk cijfers intypen in Excel, kunnen werklozen, studenten, parttime uitzendkrachten, bejaarden en freelancers met RSI daar, in het wedstrijdbad, hun deeltijdbaantjes trekken. Zo ook ik. Ik hou niet van zwemmen maar het moet. Zwemmen is als het leven zelf: je begint voortvarend, spant je maar eens flink in want dat doet iedereen dus het zal wel zo horen, ziet een leuke mevrouw en probeert tegelijkertijd wat vervelende kerels met haar op hun rug te ontwijken, denkt op de helft van het traject dat je heel wat bereikt hebt, ziet daarna ineens dezelfde de rest van dit onzin verhaal

-- Ben (ben@timedesk.nl), August 08, 2001

Answers

hey! dat is de site waar ik mijn depressieve dierenkaarten vanaf haal. gaaf verhaal.

hieronder nog een mopje:

Een man komt 's ochtends op kantoor met een blauw oog. Z'n collega gaapt hem verbaasd aan en vraagt hem of hij misschien gevochten heeft. "Nee," zegt de man enigszins blozend, "ik ging gisteren met de tram naar huis, staat er een een vrouw voor me. Zie ik opeens dat haar jurk tussen haar billen zit. Ik denk: laat ik eens galant zijn, en ik trek die jurk tussen haar billen vandaan. Krijg ik me toch een hengst!" De collega zegt hoofdschuddend dat vrouwen dat niet fijn vinden. De volgende morgen komt de man weer op kantoor, maar nu met twee blauwe ogen. Z'n collega: "Oh god, je gaat me toch niet vertellen dat je weer..." " Nee, nee!" zegt de man, "helemaal niet! Ik stond gistermiddag toevallig weer achter die vrouw in de tram en weer zit die jurk tussen haar billen... ik doe niks, maar de man naast me trekt hem tussen haar billen vandaan. Ik denk nog: dat vindt die vrouw niet fijn, dus ik duw die jurk weer terug..."

-- keesje (c,brucks@hetnet.nl), August 08, 2001.