André's bos - deel III

Toen, op een dag, veranderde zijn leven. Het enige vriendinnetje dat hij ooit had gehad, Heleentje, het buurmeisje uit zijn geboortedorp, belde hem op. Hoe ze achter zijn telefoonnummer was gekomen wist André niet. Ze spraken wat en Heleen zei dat ze graag langs wilde komen. Eerst wilde hij zeggen dat dat niet kon (hij zou het te druk hebben), maar iets in hem zei dat hij haar niet moest tegenhouden.

Ze kwam, op een zonnige dag. André had de afgelopen week gezwoegd om de vuilnis van jaren op te ruimen, de aanslag van zijn bestek, borden en kopjes te krabben en zijn kleren te wassen. Heleen wilde ‘het huis zien’. Uit beleefdheid voldeed hij aan haar verzoek. Ze was vol lof over André's uitgebreide boekenverzameling op de zolder. Toen ze bij de kelder kwamen aarzelde André, maar om geen verdenking te wekken deed hij toch open. Heleen keek wat rond. ‘Goh, ga je een shoarmazaak beginnen?’ vroeg ze. André lachte verlegen.

---

-- Hansch (hansch@klessebes.nl), July 15, 2001

Answers

Hans!

In een woord geweldig! Onzettend leuk geschreven en een prachtige 'twist'.

Pum

-- Pum (pummetje@hotmail.com), July 16, 2001.

Dank je Pum, dank je! (Vooral leuk om zo'n compliment te krijgen van een 'collega in de schrijverij'..)

Toevallig had ik het met Ben en Cee over de verhalen die ik ooit geschreven heb en ze moedigden me aan om iets te publiceren - vandaar.

Ik zou zeggen, wees zo vrij om ook nog eens iets te publiceren hier!

-- Hansch (hansch@klessebes.nl), July 16, 2001.