Omdat ie bij SOL verdwijnt plaats ik 'm hier. Ben, ik moet bekennen, wat dat betreft werkt jou forum toch makkelijker.

In afwachting van de plaatsing van mijn column door de redactie van SOL hierbij een verhaal wat in mij opkwam toen ik gisteren avond niet kon slapen. En Joan, je wilde spannend? Hier is Bond. De naam is Bond, James Bond Het was een zwoele zomeravond toen 007 uit het vliegtuig in Heathtrow stapte. Amper bekomen van zijn laatste opdracht had het hoofdkantoor hem alweer nodig. “Wat zou het deze keer zijn”mijmerde hij. Stiekem hoopte hij op een opdracht in het Caribische gebied. Zijn vorige opdracht had hem naar de poolstreek gevoerd en er waren delen van zijn lichaam de wat tropische warmte goed konden gebruiken.

Met een nonchalante zwaai hield James een taxi aan. De taxi leverde hem, na een dodemans rit door de straten van Londen, voor de deur van het hoofdkwartier af. “Heeft u een goede rit gehad?” vroeg de taxichauffeur. “Ja hoor”, zei bond, “precies goed, enigszins geschud maar niet geroerd.

Laconiek wiep hij zijn jasje over zijn schouder en liep naar binnen. In het kantoor aangekomen wilde hij direct doorlopen, een knipoogwerpend naar Miss Moneypenny die zat te werken achter haar bureau. “Ho even James” hoorde hij haar zeggen. Sorry, Miss Moneypenny. Geen tijd ik moet de wereld weer eens reden” zei hij met een glimlach die menig vrouwenhart harder had doen kloppen. “Helemaal niet” zei Miss Moneypenny “Er is helemaal geen nieuwe opdracht. Ik heb je hierheen laten halen, want je laatste declaratie raakt kant nog wal”

Miss Moneypenny wuifde een stapel bonnetjes in zijn onbewogen gezicht. “Hier, 10 pond voor ijsklontjes in je Martini, en dat op een missie in Alaska, ik ben niet van gisteren hoor!” “Ja maar” probeerde James nog met een uitgestreken gezicht. “Er zijn twee mensen in deze wereld waar je nooit poker mee moet spelen, James” viel Miss Moneypenny hem in de reden. “Je moeder en je secretaresse, die hebben allebei geleerd aan een half woord genoeg te hebben”

Een cynisch glimlachje speelde over 007 zijn lippen “Je moet nooit, nooit zeggen”

-- Pum (pummetje@hotmail.com), June 12, 2001

Answers

Pum, geweldig! Je verhaal voldoet helemaal aan mijn verwachtingen: spannend, grappig, alleen jammer dat al die rare tekentjes er nu bijstaan. (Ben?) Pum, dank enne .... ga zo door!

Joan

-- joan v (joan@lsm.zzn.com), June 13, 2001.

Ben! Je bent het einde! geweldig met die links erin.

Pum

-- Pum (pummetje@hotmail.com), June 13, 2001.