Hei alle trufaste og nye lesare av denne ordskiftespalta. No har eg og fett god tilgang til verdsveven, e-postadresse og alt ihop, se de vil eg nytta hxvet til e skrive eit aldri se lite innlegg.

Eg har full forsteing for at Gro er litt rysta over tilhxva vedrxrande val av melform i det mellaget ho er med i, men berre til eit visst punkt. Sidan Ervingen er eit mellag er eg samd i at alt redaksjonellt stoff i lagsbladet og fre kontoret skal vere pe nynorsk. Det sier seg sjxl (syns eg) at eit mellag ikkje kan sende ut offentlege skriv som plakatar, annonse, brev o.l. pe bokmel. Men dette er heller ikkje noko problem de dette ger fre kontoret, der Kristian med glede nyttar nynorsk. (ikkje sant..?) Lagsbladet er eit stxrre dilemma. Medlemmene i bladstyret har eg ikkje noko medynk med. Seier ein ja til eit slikt tillitsverv er det vel avdi ein likar e skrive, veit at ervingen er eit mellag, og har de ingen problem med anten e skrive pe nynorsk, eller at andre kan omsetje for seg. Ner det gjeld resten av medlemsflokken stiller saka seg etter mi meining annleis. No er det eingong slik at store delar av medlemmane er med kun pe grunn av dei einskilde aktivitetane i laget. Mange av desse er bokmelsbrukarar utan noko forhold til melsaka, og skulle vel helst sett at dei ikkje var medlemmer av Noregs Mellag. Dei er det likevel, avdi dei vil nytta tilboda i Ervingen. I eit lag som driv med se mykje, vil det nxdvendigvis bli interessekonfliktar, pe mange omreder, se eg syns ikkje dette er noko merkeleg, slik Erlend B. antydar. Og eg meiner det er deira rett e fe skrive pe den sprekforma dei vil. Om medlemmar bed bladstyret omsette eit innlegg, er det rett og rimeleg at dei ster til teneste med det, men spreket har trass alt med individualitet e gjere. Alle har sin eigen skrivestil, og om eg hadde arbeidd mykje med ein tekst eg sendte til bladet, var ikkje det for at dei skulle omsetje mitt arbeid. De ville det faktisk ikkje vere heilt mitt lenger.

Helsing Hilde.

-- Hilde (hildeers@online.no), January 29, 2000